رها عشق مامان و بابايي

لحظه تحویل سال در ایران NOWRUZ 1393  پنجشنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۲ March 20th ساعت ۲۰:۲۷:۰۷ هشت و بیست هفت دقیقه و هفت ثانیه شب لحظه تحویل سال من و بابا و دخملی کنار هم تو خونه جدیدمون کنار سفره هفت سین نشسته بودیم چند دقیقه بعد از سال تحویل دخملی از بس خسته بود خوابش برد فرداش که از خواب بیدار شد همش می پرسید مامان کی شمع رو خاموش کرد ؟ شمع سفره هفت سین رو می گفت آخه اونروز دخملی اونقدر ورجه وورجه کرده بود که بیشتر از 5 دقیقه بعد از سال تحویل دوام نیورد . یکم فروردین همگی واسه شام خونه عمه سمیه دعوت بودیم عمه سمیه به خاطر قبول شدنش در مقطع دکترا همه فامیل رو واسه شام دعوت کرده بود . روز دوم...

یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال حلول سال نو و بهار پرطراوت را که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت می باشد رابه تمامی عزیزان تبریک و تهنیت عرض نموده و سالی سرشار از برکت و معنویت را ازدرگاه خداوند متعال و سبحان برای شماعزیزان مسئلت داریم   ...

امسالم مثل سال قبل دختری  تو مراسم چهار شنبه سوری خواب موند سال قبل چهار شنبه سوری کازرون بودیم که رها از اول تا اخرش خواب بود امسال بوشهر بودیم رفتیم پارک مرجان با حدیث بازم رها خواب بود البته خدا رو شکر که خواب بود چون اگه بیدار بود کنترلش واقعا سخت بود . موقع برگشتن رفتیم وسایل سفره عید رو خریدیم . فرداش که من اداره بودم زنگ زدم به دخملی گفت مامان حدیث داره بشقاب هارو خوشکل می کنه منظورش ظرفهای سفالی بود که واسه سفره خریده بودیم حدیث با اکلید تزئینشون کرده بود .

امروز وسایلامونو پیچیدیم می خوایم بعد از 5 سال از این خونه خداحافظی کنیم . خاطره های خیلی زیادی از این خونه داریم . سفره ابوالفضل پهن کردم، دخملی تو این خونه به دنیا اومد ، جشن تولد یکسالگی مفصلی که واسه دخملی گرفتیم ، مهمونیهای وقت و بی وقت با اون جمعیت ، عید نوروز با مهمونایی که از این شهر و اون شهر میومدند . آقا خرگوشه جلو رستوران رافائل ، غذا خوردنای دخملی تو تراس ، .....به قول عامیانه این خونه واسمون اومد داشت . یه خورده واسم سخته رفتن از این خونه ولی خوب دیگه به بابا خونه سازمانی دادند باید بریم . اونجا هم خونه خیلی خوبیه . یکی از خوبیاش اینه که خونه ویلایی دیگه حیاط داریم . چهارشنبه شب واسه اولین بار شب رو تو خونه جدید خوابیدیم رها هم...